Vrijdag 3 en zaterdag 4 september 2010

Hallo Thuisblijvers,

Hier een berichtje vanuit de auto terwijl Matthe rijdt. We zijn inmiddels vier uur aan het rijden door glooiend landschap dat steeds droger wordt. Dit betekent ook dat het warmer is hier en dat is dan wel weer aangenaam.
Ik zal jullie eerst eens bijpraten over gisteren, vrijdag 3 september. We zijn voor ons doen vroeg op pad gegaan. Half negen zaten we in de auto op weg naar de zuid-uitgang van Yellowstone. Onderweg, nog in Yellowstone hebben we een pad gelopen van een kleine acht kilometer dat ons door de bossen, langs weide naar een mooi meertje bracht. Dit pad zou uitermate geschikt zijn voor wildspotting. Nou dat hebben we geweten... Berenspray in de aanslag, geconcentreerd om ons heen kijkend hebben we ... 1 hert en 2 muggen waargenomen!!! Maar je blijft er wel lekker scherp van. Hahaha!!! Gelukkig was de natuur ook zonder beesten mooi en waren we toch blij dat we hem gelopen hadden. Om elf uur weer in de auto en verder gereden. Op naar het volgende, aansluitende park Grand Teton.

Het viel ons gelijk al op dat in dit park de natuur wat minder grillig is en meer loofbomen bevat. We zijn met verschillende uitzichtpunten, detours en rustig aan tot Jenny Lake gereden. Daar hebben we een pad om een gedeelte van het meer gelopen en vervolgens de boot terug naar de parkeerplaats. Erg erg mooie trail, alleen.... Waren wij van het pad af geraakt! Daar wordt je toch echt minder blij van als je wel sporen ziet van de familie van Yogi... Ik dacht dat we al rechtsaf moesten, maar dit bleek geen wandelpad maar pad van wild te zijn. Die kunnen soms dus ook heel duidelijk platgetrapt en breed zijn. Totdat dit spoor zo smal werd dat zelfs wij doorhadden dat dit niet de bedoeling kon zijn...

Vervolgens leverde dit wel tot twee keer een mooie ontmoeting op met een hert. De eerste keer keek hij nog verbaasd en twijfelde even voor hij wegliep. De tweede keer (wij hadden inderdaad precies in een rondje gelopen in een poging weer een voetpad te vinden) was hij alerter en beloonde ons met een mooie grote luchtsprong waarmee hij zich uit de voeten maakte. We wisten doordat we vlakbij het meer zaten en het wandelpad als het ware als een lus om het meer loopt dat we niet ver van het pad konden zitten. Maar ja, het was heuvelachtig met wat braamachtige struiken en ja... hoe kom je dan heelhuids op het pad? Afijn, uiteindelijk als een stel echte padvinders recht op de zon afblijven lopen, klauteren en dalen en ja hoor!!!! Gevonden!! De rest van de route gewoon zoals het hoort op het pad gebleven en met een snelle boot in tien minuten weer terug gevaren.

Vanaf Jenny Lake zijn we een stukje terug noordwaarts gereden waar we in Colter Bay een tent hadden gereserveerd.Tja, wat zal ik daar over zeggen. Een weekje geleden zijn we in een oude gevangenis geweest en deze tent deed me daar aan terug denken. We hadden geen bedden maar vier britsen die twee boven elkaar aan kettingen hingen. Onze huisgenoot had als welkomstgroet een stel afgeknaagde dennenappels op de bovenste britsen gelegd. Voor de verwarming (ja inderdaad van een niet geïsoleerde tent) konden we een doos hout kopen, hebben we gedaan natuurlijk. En om in te slapen hebben we slaapzakken gehuurd. Nou meer back to basic kan dus echt niet. Ik weet niet of dit uit de foto's af te leiden is maar geloof me. Hoewel ik lang heb liggen luisteren en moeite had om in slaap te komen moet ik eerlijk zeggen dat ik het niet koud heb gehad totdat ik vanmorgen natuurlijk de slaapzak uit moest.

Marjolein

Vanmorgen zijn we pas om half negen opgestaan en zaten daardoor pas om half tien met een kop koffie en broodjes in de auto Na een half uurtje waren we iets ten zuiden van het meer waar we gisteren een stuk langs gelopen hebben. Daar was weer een ander klein meertje Taggert Lake, waar we een pad van zeven kilometer gelopen hebben dat in een rondje liep. De natuur was hier weer erg mooi en het pad was glooiend wat toch het prettigst loopt. Aan het begin van het pad werd ons verteld dat een lady gisteren hier twee couple of bears had gezien. Jaja... we worden inmiddels wat blasé met de beren dus lopen we gewoon door. En inderdaad verlaten we het grote berenbos zonder verder nog iets waargenomen te hebben.

Inmiddels zijn we bijna bij de eindbestemming van vandaag: Baggs. Het moet een klein dorp zijn waar we willen proberen te overnachten. Nog niets gereserveerd maar er zal wel wat te vinden zijn ondanks het feit dat de Amerikanen een lang weekend hebben in verband met Labor Day. We zitten nu op een weg waar Matthe al twee foto's heeft genomen van een volledig lege weg. Ik vermoed dus dat Baggs echt een wereldstad is! Affijn ik ga weer even lekker naar buiten kijken, nog 25 mijl en dan kunnen we de plannen voor vanavond maken. Morgen gaan we tot aan het park Rocky Mountains rijden en daar mogelijk al een korte wandeling maken.

Wat trouwens wel grappig is: In Yellowstone hebben we ons uiterste best gedaan om pronghorns (= antilope met wit buikje)te fotograferen. Sinds we Grand Teton vanmorgen uitgereden zijn hebben we er honderden hier in het wild zien rondlopen! Dan voel ik me echt zo'n domme toerist als je eerst veel moeite hebt gedaan terwijl ze er hier in omkomen..
Nou tot zo ver onze belevingen. Dadelijk hopelijk wel weer een internetverbinding zodat we dit verhaal en de foto's van gister en vandaag kunnen delen.

Groetjes vanuit een lekker warm en zonnig Wyoming,
Marjolein

KM: 595